Η παρούσα εργασία αναλύει τη χρησιμότητα των podcasts για τους ελληνικούς φορείς Πολιτισμού, ως εργαλεία μη τυπικής και δια βίου μάθησης. Τα podcasts είναι ψηφιακές σειριακές εκπομπές που «τροφοδοτούνται» στο κοινό μέσω του Διαδικτύου. Αρχικά μελετώνται οι ευκαιρίες μάθησης και οι προοπτικές εμπλουτισμού της εμπειρίας αλληλεπίδρασης, ως συνακόλουθα της ενσωμάτωσης των podcasts στις πρακτικές μουσείων. Κατόπιν, παρουσιάζονται η περίπτωση ανάπτυξης πιλοτικού επεισοδίου podcast για το Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας Λέσβου του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς και η περίπτωση ανάπτυξης podcast για την έκθεση «Μύρτις, πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν». Τα συμπεράσματα στοχεύουν στην ανάδειξη προοπτικών και ζητημάτων που συνεπάγεται η εφαρμογή για την επικοινωνιακή και εκπαιδευτική πολιτική των ελληνικών μουσείων