Η παρούσα μελέτη διερευνά το είδος των εννοιολογικών μεταφορών και νοημάτων που αναπτύσσουν παιδιά 9 ετών για την έννοια της γωνίας, ενώ χρησιμοποιούν ένα ψηφιακό εργαλείο ενσώματης αλληλεπίδρασης σε συνδυασμό με φυσικά αντικείμενα χειρισμού. Βασισμένη στις αρχές της ενσώματης μάθησης και του μεταφορικού συλλογισμού, εστιάζει στα ενσώματα νοήματα που αναπτύσσουν παιδιά της Δ’ Δημοτικού για τη γωνία ως μεταβαλλόμενο μέγεθος. Για τους σκοπούς της έρευνας, στο πλαίσιο της μεθοδολογίας της έρευνας σχεδιασμού, η ερευνήτρια σχεδίασε και υλοποίησε μια εκπαιδευτική δραστηριότητα κατά την οποία παιδιά της Δ’ τάξης ενός Δημοτικού Σχολείου χρησιμοποίησαν ένα ψηφιακό εργαλείο με δυνατότητα ενσώματης αλληλεπίδρασης σε συνδυασμό με φυσικά αντικείμενα χειρισμού για να δημιουργήσουν κινούμενες εικόνες (animations), που προσομοιώνουν χορευτικές φιγούρες. Κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων καταγράφηκαν ηχητικά δεδομένα, δεδομένα καταγραφής οθόνης και βίντεο. Στο άρθρο παρουσιάζονται τα πρώτα αποτελέσματα από τη θεματική ανάλυση των δεδομένων, με τη μορφή κρίσιμων επεισοδίων, κατά τα οποία τα παιδιά αναπτύσσουν νοήματα για τη γωνία ως μεταβαλλόμενο και μετρήσιμο μέγεθος μέσα από τη χρήση σωματο-συντονισμένων και χωρικών μεταφορών.