Η είσοδος και η συνεχώς αυξανόμενη χρήση των τεχνολογιών Τεχνητής Νοημοσύνης στην καθημερινή ζωή και στην εκπαίδευση δημιούργησε νέες ευκαιρίες, αλλά και προκλήσεις. Ιδιαίτερα στον χώρο της εκπαίδευσης συντελείται ένας ψηφιακός μετασχηματισμός μέσα από τη χρήση παιδαγωγικών πρακτόρων Τεχνητής Νοημοσύνης, οι οποίοι δεν περιορίζονται στην απλή επικοινωνία, αλλά προβλέπεται να ενσωματώνουν ένα ευρύ φάσμα λειτουργιών. Πιο συγκεκριμένα, η ενσωμάτωση ευφυών πρακτόρων Τεχνητής Νοημοσύνης στην εκπαίδευση θα μπορεί να μετατρέπει τα παραδοσιακά μοντέλα διδασκαλίας και μάθησης σε σύγχρονα μοντέλα εξατομικευμένης και ενεργητικής μάθησης προσαρμόζοντας την εκπαιδευτική πράξη στις ατομικές ανάγκες του κάθε μαθητή, ενισχύοντας τα κίνητρα εμπλοκής τους στη μαθησιακή διαδικασία και βελτιώνοντας τα μαθησιακά αποτελέσματα. Ωστόσο, παρά τη ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη, οι παιδαγωγικοί πράκτορες Τεχνητής Νοημοσύνης δεν έχουν φτάσει σε κάποιο επίπεδο επιτυχούς επικοινωνίας με τους μαθητές και δεν περιγράφεται στη σχετική έρευνα κάποιο παιδαγωγικό πλαίσιο αξιοποίησής τους και δυναμικής αλληλεπίδρασής τους με τους μαθητές. Έτσι, υπάρχει ο κίνδυνος η χρήση πρακτόρων Τεχνητής Νοημοσύνης να αναπαράγει ένα παραδοσιακό μοντέλο διδασκαλίας και μάθησης, χωρίς κάποια ιδιαίτερα θετική επίδραση στη μαθησιακή διαδικασία. Με βάση τα παραπάνω στόχος της παρούσας εργασίας είναι να προτείνει ένα δυναμικό ψηφιακό περιβάλλον Γραμματισμού, όπως είναι τα περιβάλλοντα κοινωνιογνωσιακής μαθητείας, μέσα στο οποίο οι μαθητές θα υποστηρίζονται από παιδαγωγικούς πράκτορες Τεχνητής Νοημοσύνης σε γνωστικό, μεταγνωστικό και κοινωνικο-συναισθηματικό επίπεδο.