Η τέχνη, ως πολυαισθητηριακό και ολιστικό παιδαγωγικό μέσο, συμβάλλει ουσιαστικά στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης και της κοινωνικής ένταξης παιδιών με νοητική αναπηρία. Η παρούσα μελέτη περιγράφει την εφαρμογή και αξιολόγηση ενός ψυχοπαιδαγωγικού προγράμματος για παιδιά με ήπια νοητική αναπηρία, με θεματικό άξονα τη μητέρα. Το πρόγραμμα αξιοποίησε ψηφιακή πινακοθήκη και περιλάμβανε δραστηριότητες όπως ζωγραφική, κόμικ, δραματοποίηση και μουσική. Υλοποιήθηκε στο πλαίσιο κοινοτικής εκπαίδευσης, με τη συμμετοχή πανεπιστημίου και φορέων ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης. Το δείγμα περιλάμβανε 16 παιδιά (9-12 ετών), 16 φοιτητές/τριες (ένας/μία ανά παιδί), 2 βοηθούς και 1 ερευνήτρια. Τα αποτελέσματα έδειξαν βελτίωση στη συναισθηματική έκφραση, την αυτοεκτίμηση, τη φαντασία και την κοινωνική αλληλεπίδραση. Το γενικό συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι η ψηφιακά υποστηριζόμενη τέχνη μπορεί να λειτουργήσει ως γέφυρα ενδυνάμωσης και ουσιαστικής συμπερίληψης παιδιών με νοητική αναπηρία.