Η παρούσα εργασία επιχειρεί μια κριτική επισκόπηση του ρόλου που διαδραματίζει η χρήση εργαλείων Τεχνητής Νοημοσύνης στην αναθεώρηση των διαδικασιών αξιολόγησης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Εστιάζει αφενός στις παιδαγωγικές, θεσμικές και συναισθηματικές διαστάσεις της χρήσης ΤΝ για την παροχή βαθμολόγησης και ανατροφοδότησης (feedback), και αφετέρου στις προκλήσεις που εγείρονται σε παράγοντες όπως η αξιοπιστία, η ενσυναίσθηση και η εμπιστοσύνη. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην αυξανόμενη χρήση τους από φοιτητές για την παραγωγή ακαδημαϊκών εργασιών, χωρίς παιδαγωγική εμπλοκή ή αναστοχασμό. Η μελέτη αναλύει τη μετάβαση από τις παραδοσιακές μορφές ανατροφοδότησης στην αξιολόγηση με χρήση εργαλείων ΤΝ, διερευνώντας τις επιπτώσεις στη σχέση φοιτητών και διδασκόντων, το κοινωνικό συμβόλαιο της εκπαίδευσης και τη νοηματοδότηση της αξιολόγησης. Παρουσιάζονται, επίσης, ηθικά, πολιτικά και πολιτισμικά διλήμματα, όπως η διαφάνεια των αλγορίθμων, οι γνωστικές προκαταλήψεις και οι διαδικασίες ελέγχου. Τέλος, προτείνονται στρατηγικές για ένα μετασχηματιστικό και ανοικτό πλαίσιο αξιολόγησης με ΤΝ, που επανατοποθετεί την αξιολόγηση ως διαδικασία εμπιστοσύνης και συμμετοχής.