Η παρούσα έρευνα διερευνά τις απόψεις, τις επιλογές και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες εκπαιδευτικοί στην επαγγελματική τους εξέλιξη μετά την πανδημία COVID-19. Χρησιμοποιώντας έναν ποσοτικό ερευνητικό σχεδιασμό και αναλύοντας τις απαντήσεις 130 ενεργών εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τα ευρήματα αποκαλύπτουν μια ισχυρή τάση προς πιο προσαρμόσιμες μορφές κατάρτισης, με τη σύγχρονη διαδικτυακή μάθηση να αναδεικνύεται ως η προτιμώμενη επιλογή. Οι εκπαιδευτικοί εκτίμησαν την ευκαιρία για αυτοκατευθυνόμενη μάθηση, την ικανότητα εφαρμογής της γνώσης σε πρακτικά πλαίσια και την εύκολη πρόσβαση σε ψηφιακούς πόρους. Τα κύρια εμπόδια που εντοπίστηκαν ήταν η περιορισμένη διαθεσιμότητα χρόνου, οι οικονομικοί περιορισμοί και η έλλειψη θεσμικής στήριξης. Η επαγγελματική ανάπτυξη διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην ενίσχυση της επαγγελματικής ταυτότητας των εκπαιδευτικών και στην ενθάρρυνση της υιοθέτησης καινοτόμων στρατηγικών διδασκαλίας, όπως των ανεστραμμένων μοντέλων μάθησης, της παιχνιδοποίησης και της ενσωμάτωσης εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης στην καθημερινή διδασκαλία στην τάξη.