Η Ψηφιακή Αφήγηση (ΨΑ) (Digital Storytelling) αποτελεί, ιδιαίτερα κατά την τελευταία δεκαετία, μια καινοτόμο προσέγγιση για την εκμάθηση και τη διδασκαλία γλωσσών στο ελληνικό εκπαιδευτικό πλαίσιο. Οι ερευνητές έχουν υπογραμμίσει την παιδαγωγική αξία της ψηφιακής αφήγησης, τοποθετώντας έμφαση στον διαδραστικό της χαρακτήρα και την ποικιλία των πολυμεσικών στοιχείων που αξιοποιούνται, όπως κείμενο, γραφικά, βίντεο, ηχογραφημένη αφήγηση και μουσική, ώστε οι ιστορίες να είναι ελκυστικές και ενδιαφέρουσες. Στην παρούσα εργασία διεξάγεται μια σύνθεση ερευνητικών μελετών που εκπονήθηκαν με την αξιοποίηση της ψηφιακής αφήγησης για την εκμάθηση της πρώτης, δεύτερης και ξένης γλώσσας από μαθητές/μαθήτριες προσχολικής και παιδικής ηλικίας. Η εκπόνηση των ερευνών έγινε στο περιβάλλον εκμάθησης της γλώσσας στο δημόσιο ελληνικό σχολείο κατά τη διάρκεια των ετών 2018-2025. Η εργασία ολοκληρώνεται με την καταγραφή ενός συνόλου προτάσεων για την ενσωμάτωση της ΨΑ στα σύγχρονα αναλυτικά προγράμματα, με απώτερο στόχο την ενίσχυση της γλωσσικής εκμάθησης μέσω της ΨΑ.