Στο πλαίσιο της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχηματοποιήθηκε μια εκπαιδευτική πολιτική εστιασμένη στη δια βίου εκπαίδευση και κατάρτιση και στην εξοικείωση της εκπαιδευτικής κοινότητας με τα νέα πληροφοριακά συστήματα. Σχηματικά από το 1995 έως το 2010 μπορούμε να ορίσουμε ένα εξελισσόμενο πρόγραμμα, που εντάσσεται στο διευρυμένο σχέδιο εκπαίδευσης-κατάρτισης με παράλληλο μετασχηματισμό της μαθησιακής κουλτούρας, ώστε η κοινωνία της γνώσης να εναρμονιστεί με τη κοινωνία της πληροφόρησης. Η Ευρωπαϊκή εκπαιδευτική πολιτική προσδιόρισε τους κύριους άξονες, προκειμένου εκπαιδευτικοί και μαθητές να εξοικειωθούν με τα νέα πρότυπα απόκτησης και διάχυσης της γνώσης. Το νέο σχολείο, ως ευρωπαϊκός στόχος, συνδέεται με ευρύτερες αλλαγές για τη διασύνδεση διαφορετικών εκπαιδευτικών τομέων, μέσω της ενίσχυσης των δικτύων πληροφόρησης και γνώσης. Ο σκοπός αυτού του σχολείου όμως, τελικά, κινείται προς όφελος του ανθρώπου και της παροχής ισότητας ευκαιριών ή προς όφελος της οικονομίας της αγοράς; Επίσης, ο σκοπός του οδηγεί στη διαμόρφωση ενός ευρωπαίου πολίτη άβουλου με ομογενοποιημένη ευρωπαϊκή συνείδηση ή ενός ευρωπαίου πολίτη ενεργητικού, συμμετοχικού, ο οποίος θα διατηρεί τις δημιουργικές πολιτιστικές και άλλες ιδιαιτερότήτες του;