Η μελέτη διερευνά τις στάσεις και τις πρακτικές εκπαιδευτικών απέναντι στην ενσωμάτωση της παραγωγικής τεχνητής νοημοσύνης, στη διδασκαλία της Νεοελληνικής Γλώσσας. Μέσω συνεντεύξεων σε 34 εκπαιδευτικούς, εφαρμόστηκε θεωρητική τυπολογική ανάλυση και στη συνέχεια επαληθεύτηκε και εμπλουτίστηκε με τη μέθοδο της Ανάλυσης Πολλαπλής Αντιστοιχίας, αναδεικνύοντας πέντε τύπους εκπαιδευτικών: ενθουσιώδεις χρήστες, προσεκτικούς πρακτικούς, θεωρητικούς επιφυλακτικούς, κριτικά αναστοχαζόμενους και απόμακρους/αρνητικούς. Η συγκριτική ανάλυση επιβεβαίωσε την εγκυρότητα της αρχικής τυπολογίας, ενώ ανέδειξε εσωτερικές διαβαθμίσεις στάσεων και πρακτικών. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι η υιοθέτηση της ΤΝ δεν είναι γραμμική ή ομοιογενής, αλλά συγκροτείται εντός ενός πολυπαραγοντικού πλαισίου που περιλαμβάνει επαγγελματικές πεποιθήσεις, εμπειρική χρήση, επιμόρφωση και αντιλήψεις για τον παιδαγωγικό ρόλο. Η μελέτη προσφέρει ένα ερμηνευτικό και λειτουργικό σχήμα κατηγοριοποίησης που μπορεί να υποστηρίξει μελλοντικές στοχευμένες επιμορφωτικές πολιτικές και να αναπτύξει τον αναστοχασμό των εκπαιδευτικών στο πλαίσιο υιοθέτηση της τεχνολογικής καινοτομίας στην εκπαίδευση.