Η σύμπλευση των ΤΠΕ με την ιστορική διδασκαλία και μάθηση έχει δώσει αξιόλογα δείγματα κυρίως στη μεθοδολογική / διαδικαστική ιστορική γνώση: αναζήτηση, συγκέντρωση, διαχείριση, εξαγωγή συμπερασμάτων, επικοινωνία, διάχυση ψηφιακού περιεχομένου. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με την υποστήριξη του άλλου πόλου της ιστορικής κατανόησης, την εννοιολογική μάθηση που κρίνεται απαραίτητη στην ιστορία. Η παρούσα εισήγηση σκιαγραφεί τις συμβιωτικές στρατηγικές που θα πρέπει να υιοθετηθούν, και αναφέρεται: • στους τρόπους συνομιλίας των ΤΠΕ με τις νέες μεθόδους διδασκαλίας και μάθησης της ιστορίας • στα πλεονεκτήματα και τις δυσκολίες αυτής της συμβίωσης • στα ηλεκτρονικά εργαλεία που επιλέγονται από την πλευρά των εκπαιδευτικών ως παραγωγών ιστορικού εκπαιδευτικού υλικού για τη δημιουργία εκπαιδευτικού λογισμικού και τη διάδοση ψηφιακού περιεχομένου Χώρος εφαρμογής του παραπάνω θεωρητικού σχήματος και εξαγωγής των αντίστοιχων πορισμάτων, το πλαίσιο του μαθήματος: «ΤΠΕ στη διδακτική της ιστορίας», με τη μορφή εργαστηρίου, στο Π.Τ.Δ.Ε. του Α.Π.Θ..